In gesprek met Jacht

Brons, de eerste single van hun debuut EP kwam op 4 november uit en houdt ons sindsdien al in de greep. Een melancholisch nummer over de verandering van een vriendschap. Dat wat eerst goud was is nu brons. Nieuwsgierig naar de inspiratie van de band die prachtige Nederlandstalige muziek maakt die volgens ons authentiek is in z’n soort, besloten we om eens met ze te praten. Ik sprak met Hannah en Wiebe, de frontpersonen van de band, over de terugkerende thema’s in hun muziek, over het interpreteren van tekst en waar de inspiratie van hun liedjes vandaan komt. En natuurlijk over wat we kunnen verwachten van de nieuwe EP die volgend jaar uitkomt.

Het is de woensdag na Popronde Rotterdam. Wiebe heeft even pauze genomen van zijn schilderwerk en Hannah van het zangles geven. Die zaterdag in Rotterdam stond de kroeg waar ze speelden zo vol dat ik niet verder kwam dan de gang. Het publiek stond tegen het podium aangedrukt en zelfs fotografe Jessie kon zich amper een weg door de menigte banen. Voor Wiebe met zijn bijna twee meter was het niet zo’n probleem, voor Hannah was het een ‘intiemere’ ervaring, zingen terwijl de mensen pal voor je staan. 

Wiebe: “Maar het was een super gezellige avond, de sfeer zat er goed in, het was een lekker optreden!”

Scrollend door hun Spotify vond ik tussen alle Nederlandstalige liedjes, het Engelstalige The Basement. Een nummer dat een beetje Tom Waits vibes heeft. Het maakte me nieuwsgierig naar het verhaal achter de keuze voor 1 Engelstalig nummer. 

Wiebe: “Bepaalde taal leent zich beter voor een bepaalde uitdrukking. Dus we hebben eigenlijk besloten om het, wanneer het in het geluid van Jacht past, zo te laten. Als je kijkt naar artiesten als Manu Choa die gooit Frans, Engels en Spaans in 1 nummer.”

Hannah: “Het is ergens ook wel beperkend als je alleen maar in 1 taal zou mogen schrijven. Wij willen niet een keuze daarin maken. Een nummer komt gewoon in een bepaalde taal en dat kan bij ons dus allebei zijn.”

Dus het blijft waarschijnlijk niet bij 1 Engelstalig liedje als ik het zo hoor?

Wiebe: “Sterker nog, op de nieuwe plaat staat er weer een Engelstalig liedje.”

Waarom zou je kiezen inderdaad, het maakt jullie muziek juist authentiek en eigen. Hoe zijn de meningen daarover onder jullie luisteraars?

Wiebe: “De ene keer komen er mensen naar ons toe die zeggen ‘oh Nederlandstalig vinden we het vetst’ en anderen zeggen weer ‘oh te gek die Engelstalige nummers die jullie deden’. De mensen die van onze muziek houden die vinden het allebei tof.”

Hannah: “Doordat Wiebe de Engelstalige nummers helemaal schrijft, hebben die wel een andere vibe. Die zijn meer donker en rocky. De Nederlandstalige nummers zijn vaak heel melancholisch maar ook cheerful, zoals Ik Ga Weg bijvoorbeeld.”

Over Ik Ga Weg. Die staat op jullie vorige EP Halfweg en luisterend interpreteerde ik de tekst als iets achter je laten, bijvoorbeeld een relatie, en kracht en hoop halen uit de weg die voor je ligt. 

Wat betekent het nummer voor jullie, met welke gedachte is het ooit geschreven? 

Hannah: “Voor mij is het echt een ode aan vrijheid. Dat je zelf kiest wanneer iets klaar is. Het gaat ook over een soort van zelfbeschikking: je denkt oké dit is voor mij niet gezond of leuk meer, dus ik ga weg. Ik kan deze keuze gewoon maken. Dus het staat echt voor vrijheid, en voor kiezen wat je zelf wil en dat is iets goeds. Ik heb het ooit wel geschreven voor een relatie die ik niet meer zag zitten. Ik was toen heel blij om te beseffen ‘oh ik kan er ook uitstappen en dat is eigenlijk heel nice’.”

Heb je dat nummer tijdens dat proces geschreven voordat je die stap richting vrijheid zette, of kwam dat besef pas later?

Hannah: “Die realisatie kwam echt tijdens die relatie.” 

Wiebe: “In de tijd van de corona crisis en de teleurstellende verkiezingsuitslagen waardoor we echt even uit onze linkse bubbel werden getrokken, kreeg dat nummer ineens een politieke context. Want we hadden toen echt even een gevoel van: Is Nederland nog wel een plek waar we willen zijn? Identificeren wij ons met deze samenleving of is het klaar en gaan we gewoon? Dat veranderde de lading en de energie bij het nummer, ook wanneer we het live speelden.”

Het thema van weggaan en iets achterlaten klinkt in mijn oren ook door in het nummer Ik Wou Dat Ik Niet Wist. Bijna als een soort van afscheidsbrief naar iemand die je liefhebt. 

Hannah: “Grappig dat je het zo interpreteert. We schrijven vooral veel over tijd; het verstrijken van tijd, het komen van tijd, het veranderen van dingen door de tijd. We hebben het nummer geschreven voor iemand die ver weg is. Het gaat over iemand missen. ‘Ik wou dat ik niet wist, anders had ik je niet zoveel gemist’.”

Wiebe: “De hele EP Halfweg gaat over afstand, weggaan, terugkomen, missen, opgesloten zitten en weg willen. Jij zelf bent- of juist iemand anders is niet helemaal weg, maar half weg. Vandaar de titel. Ook hadden we op dat moment een repetitieruimte in een plaatsje dat Halfweg heet. Het moest zo zijn."

Wat kunnen we verwachten van de nieuwe EP? Gaat de muziek over dezelfde thema’s of gaan we hele andere dingen horen?

Wiebe: “De EP gaat nog steeds over tijd, die gaat ook: Bij Tijd en Wijle heten. Wat een soort mooie manier is om ‘soms’ te zeggen. We zijn allebei best wel betrokken bij activisme. We halen veel inspiratie uit het op andere manieren naar tijd kijken. Dus wat dieper in de geschiedenis gaan of juist wat verder vooruitkijken. We hebben een sterke behoefte om iets te zeggen. Niet a la Hang Youth, zo van hier heb je hem recht in je face, maar iets meer verpakt in poëzie en in de stijl van Jacht. 

Hannah: “De nieuwe EP is wat maatschappij kritischer.”

De eerste single van jullie nieuwe EP is uit Brons. En eerder vertelde jullie mij dat het nummer gaat over een vriendschap die verandert door de jaren heen. 

Hannah: “Ik heb het nummer echt geschreven voor mijn twee beste vrienden, die ik ontmoette toen ik 16 was. We waren echt de drie musketeers, altijd met elkaar. We zijn nu 10 jaar bevriend en de relatie is totaal veranderd. Eerst ben je 16, nu ben je 26 je maakt een enorme ontwikkeling door als personen. Maar wat ik heel vet vind eraan is dat je in het begin heel ‘goud’ bent dus heel licht, alsof er iets nieuws gebeurt in je leven. En nu is het heel anders, het is niet meer nieuw, maar misschien dat die vriendschap juist wel sterker is geworden door de jaren heen, ook al is het heel erg veranderd ten opzichte van toen." 

Goud, zilver, brons dat roept bij mij associaties op van sport en prijzen winnen, waarbij goud het hoogst haalbare is en zilver of brons zijn in dat perspectief minder. 

Waarom heb je voor dat liedje niet voor ‘goud’ gekozen als de vriendschap beter is geworden?

Hannah: “Nou, goud is in mijn ogen makkelijk, clean, statisch. Ik vind brons juist veel bijzonderder. Brons verandert van kleur door de tijd, het kan aangetast en verweerd zijn, en daarmee raakt het voor mij een veel diepere, mooiere laag dan dat goud dat doet. Daarom vond ik brons juist een heel mooi metafoor voor een relatie of een vriendschap.”

Wiebe: “Dit is voor mij de schoonheid van tekst. Je kunt iets schrijven en mensen kunnen daar naar luisteren en er een hele andere gedachte en interpretatie bij hebben.”

De afgelopen maanden hebben jullie met Popronde getourd. Als we terugblikken in de geest van jullie liedjes: Wat laat je achter en wat hoop je dat er straks gaat komen?

Hannah: “Ik denk dat we ons singer-songwriter imago wel een beetje van ons af hebben geschud. We zijn best vaak later op de dag of avond geboekt, waardoor we ook harder gingen spelen en merkten ‘dit is vet, dit willen we doen’. En wat er hopelijk voor ons ligt is meer publiek in heel Nederland.”

Wiebe: “Ja, het zachte laten we achter ons en wat we meenemen is de ontdekking dat we power in huis hebben en prima om 23.30uur geboekt kunnen worden en een te gekke show kunnen hebben. 

En wat ik écht te gek vond aan Popronde is dat alle bands die je ontmoet zo hecht zijn, omdat je allemaal op eenzelfde level zit is er een bepaalde ontvankelijkheid naar elkaar toe. Ik denk dat de Popronde echt goed is geweest om de verbinding te leggen tussen bands. Het zou te gek zijn als we elkaar daarin kunnen blijven steunen en bijvoorbeeld samen shows kunnen doen en avonden kunnen organiseren.”

Als je zo’n avond zou organiseren, samen met Popronde bands, hoe zou die er dan uitzien? Neem ons mee! (na overleg volgt hier het antwoord van hen samen): 

“Ons ideale plaatje zou zijn dat we een paar avonden organiseren door heel Nederland, Popronde '22 Revisited. De line-up zou dan bestaan uit een selectie van onze favo acts en uit mensen die we hebben ontmoet tijdens de Popronde en waar we het super goed mee konden vinden. Een greep:

Marathon. We kennen Kay al langer en hij is een topper, en Marathon is echt de shit!

Terrence Goodman, dat zijn heerlijk gezellige gasten, met een nice show.

Kai Needie, super catchy, ook weer hele fijne mensen. -  A. Johanson, wat een lieve gast - Poodle, super energieke act. - DUIMALOT, wervelwind aan energie, dikke geëngageerde show, en echt een aardige jongen. De locaties zouden we collectief selecteren. Allemaal 2 favoriete locaties in een bak doen en dan lootjes trekken. Op onze lootjes zouden 't Oude Pothyus in Utrecht en HAL25 in Alkmaar staan.”

Ik zeg doen en dit plaatje werkelijkheid maken!

Wat is de grote droom voor Jacht?

Wiebe: “voor onwijs veel mensen spelen. Het hoogst haalbare is denk ik als we echt mensen kunnen bewegen, als we mensen tot zelfreflectie of zelfbezinning kunnen laten komen. Dat je na onze show anders naar buiten gaat.”

Hannah: “Wat mij te gek lijkt, is dat je zoveel met muziek bezig kan zijn dat je echt iets moois kan toevoegen aan de muziekwereld. Dat er meer tijd en geld is, zodat je alles eruit kan halen wat je wil. Maar de droom is touren en heel veel mensen aanspreken met onze muziek. Het liefst ook over de grens.”

Wat is jullie persoonlijke favoriet op de nieuwe plaat?

Hannah: “Marathon is voor een deel Engels- en een deel Nederlandstalig. Dat werkt echt als een malle live. Iedere keer als we die live gaan spelen denk ik ook ‘yes!’”

Wiebe: “Het nummer heeft een hele specifieke groove. Het begin is stevig en echt een statement. Je merkt dat dat mensen wakker schudt, ze ontwaken als het ware even uit de melancholische sluimering. Ik kijk er echt naar uit dat dat zometeen naar buiten komt.”

Brons, de eerste single van de nieuwe EP is dus al uit en te beluisteren. Op Marathon en de rest van de EP, moeten we nog even wachten tot volgend jaar. In de tussentijd kun je Jacht supporten door ze te volgen op de socials en Spotify. Wij kijken in ieder geval uit naar al het moois dat Jacht nog gaat delen!

Heb jij een bijzondere herinnering aan Jacht tijdens de Popronde, deel het met ons. Je kan onder dit artikel een reactie achterlaten.