ALLSTARS #3 Alexander van den Kleyenberg

ALLSTARS #3 Alexander van den Kleyenberg

Vaak komen er tijdens Popronde muzikanten voorbij die door de jaren heen met meerdere bands meespelen en daardoor bekende gezichten worden bij Popronde. Kei gezellig vinden wij dat, en dan scheiden onze wegen en vragen wij ons af hoe het zal vergaan en wat ze allemaal hebben uitgespookt. Spelen ze nog in bands? Zien we ze nog een keer terug? Timmeren ze nog steeds keihard aan de weg in de muziekindustrie? Neem Alexander die aan Popronde meedeed met Avi on Fire en The Great Communicators. Hoe gaat het met hem? 

We videobellen om bij te praten over Popronde avonturen, muzikale ambities en hoe het voor hem als gitarist ooit begon. 

Alexander, neem ons even mee naar die eerste keer dat je mee deed met Popronde… 

"Dat ging toen via onze booker, die zei “jullie moeten meedoen aan Popronde”. Ik was toen 19 of 20 en had nog geen idee wat dat precies was. “Daar kun je veel spelen”. “Oke”, dacht ik, “leuk”. Nou we deden mee, werden geselecteerd, werden geboekt en kwamen dus Middenin dat Popronde circus terecht. Een groot feest was dat, met veel afterparty’s die tot veel te laat duurden. 

Op een gegeven moment speelden we best wel veel. Dan was het voor ons donderdag- of vrijdagmiddag weggaan en zondag eind van de middag pas thuiskomen. Samen met de organisatie en de andere bands wordt je gedurende die periode een hecht clubje, waarmee je samen de stad onveilig maakt. Eigenlijk alleen maar positieve ervaringen, bijna alleen maar…"

Bijna? Vertel, wat waren de minder positieve ervaringen? 

"Nou, kijk, Popronde is natuurlijk een onwijze springplank, maar je staat ook wel eens op plekken waar de kroegeigenaar de ballen verstand heeft van techniek en denkt “oh leuk er komt een band spelen”. En dan kom je daar, blijkt het eigenlijk helemaal niet te kunnen. Dan baal je wel even, ook al komt het altijd wel weer goed hoor. Het is daarentegen juist ook goed om te leren omgaan met situaties waarin de omstandig

heden niet perfect zijn. Maar op het moment dat je in die situatie zit is het wel even kut natuurlijk."

Dat is inderdaad niet ideaal, maar is dat ook niet een beetje de charme van Popronde?

"Klopt, en op een gegeven moment weet je ook wel als je ergens aankomt  ‘dit wordt weer zo’n optreden’, uiteindelijk raak je er wel aan gewend. Ik nam gewoon vier extra stekkerdozen mee."

Heel verstandig inderdaad! Is er ook wel eens iets helemaal fout gegaan?

"Ja, dat was in 2014, toen speelde ik met The Great Communicators. Dat was wel een klein dieptepunt, maar ook wel hilarisch...

We speelden in Breda, ik reed in een geleend busje, we staan bij een stoplicht en ineens hoor ik “BAM”. Was er een auto achter op ons busje gereden, deuk erin. Balen natuurlijk. We hebben gegevens uitgewisseld, zijn terug in de bus gestapt en naar onze speelplek gereden. Maar toen we daar uiteindelijk aankwamen, kreeg ik de klep van dat busje niet open.Die was kapot. Dus ja, helemaal kut natuurlijk! Best wel een lastige situatie op dat moment want zo konden we niet bij onze spullen; alle gitaren, effecten noem maar op. Toen hebben we die show op geleende spullen van de band voor ons moeten spelen. Dat was flink improviseren." 

En, hoe ging het spelen?

"Het was wel grappig, maar het ging niet zo goed als normaal natuurlijk."

Wat haal je uiteindelijk als band uit Popronde?

"Het voelt wel als touren als je 2 3 4 keer per week samen moet spelen. Het is onwijs goed als band om zoveel te spelen en veel mensen te leren kennen. Dat is natuurlijk heel belangrijk in de muziekindustrie. En na zo’n Popronde heb je natuurlijk wel de smaak te pakken en wil je door! Met de Great Communicators en Avi on Fire hebben we tijdens Popronde wel een beetje naam opgebouwd, toen wilde ineens iedereen met ons samenwerken en gingen er wel wat deuren open, wat heel tof was. We hebben veel eigen shows gehad daarna en op wat festivalletjes gespeeld."

The Great Communicators, even naar die band. Ik zag dat jullie weer nieuwe muziek hebben uitgebracht! Zijn jullie weer helemaal back in business?

"Ja, klopt. Beetje rare tijden nu natuurlijk, maar we hebben een plaat opgenomen. Die komt in 2021 uit en we releasen tot die tijd wat singles."

Het was even een tijdje stil rond jullie toen de zangeres ermee stopte. Hoe was die periode voor jullie als band?

"De zangeres stopte er toen mee inderdaad, helaas. Toen is het een tijdje moeilijk geweest. Er moest een nieuwe vervolgplaat komen, maar dat verliep toen een beetje moeizaam. En nu, drie jaar na de release van de plaat is het toch allemaal weer goed bij elkaar gekomen. We hebben de drive nooit verloren om toch op te gaan nemen en spelen. Wij hadden zoiets van: we gaan gewoon lekker door met muziek maken, we vinden het nog steeds leuk met elkaar. Dus dat zijn we blijven doen en toen kwam dit er weer uit na lange tijd."

Wat is de planning als het allemaal weer mag?

"Dat hangt ervan af. Wanneer de plaat komt weten we nog niet precies. We willen wel gewoon heel graag spelen. Als je een plaat uitbrengt en je kunt niet spelen, is dat niet leuk natuurlijk."

Wanneer heb je voor het laatst gespeeld live?

"Begin september bij de album release van mijn andere band Avi on Fire. 

Op de avond na de aankondiging van Rutte dat alles dicht ging, zouden we eigenlijk in Paradiso spelen. Na die persconferentie mochten we meteen weer opruimen. Dat was echt heel bizar. Die show is toen verplaatst naar september, die kon toen gelukkig wel doorgaan. 

Avi on Fire staat nu ook even op pauze. We hadden dus net die plaat uitgebracht, maar we konden daarna niet meer optreden vanwege Corona. Dan zit er zo weinig vervolg aan: je mist je hele opbouw naar een festivalseizoen of clubshows."

Waar houd je je nu voornamelijk mee bezig nu optredens wegvallen? 

"Ik ben gitaardocent en bandcoach. Ik werk veel met kleine kids en geef workshops op scholen. Daar kan ik gelukkig nog mijn geld mee verdienen. Ik heb Conservatorium Amsterdam gestudeerd en daarna ben ik les gaan geven. Ik vind het onwijs leuk om met kids te werken en hen wat bij te brengen. Veel muzikanten om me heen vinden dat niet leuk, maar ik heb er heel veel plezier in."

Had je dat ook al voor ogen toen je studeerde aan het Conservatorium?

"Ik wist dat je niet per se je brood met spelen kunt verdienen, dus ik hield er wel rekening mee dat ik er iets anders naast moest doen. Met lesgeven kan ik nog steeds met muziek bezig zijn. Het liefst zou ik meer touren en optreden want dat vind ik wel het leukst, maar ik zou dan weer niet in een coverband willen spelen."

Heb je nu nog muzikale ambities?

"Ja, sinds maart ben ik veel bezig gegaan zelf liedjes te schrijven. Dat begint nu wel vorm te krijgen. Daar wil ik wel iets mee gaan doen en uiteindelijk een band omheen vormen. Ik weet niet precies hoe of wat, het staat nog in de kinderschoenen. Het is wel een ambitie die ik heb, om een band te hebben met mijn eigen werk. In de bands waar ik in speel zijn andere mensen de hoofdschrijvers.

Het lijkt me tof om dat een keer zelf te zijn in de band."

Wat voor muziek is dat?

"Het is een beetje The National achtig, donker, beetje spacy, 80’s. Het zijn dingen die ik heel erg tof vind, nu kan ik die er gewoon in stoppen en hoef ik geen rekening te houden met anderen."

Je hebt natuurlijk in heel veel bands gespeeld. Zijn er nog bestaande bands waarvan je denkt: ‘daar zou ik graag in spelen’?

"Als ik kijk naar Nederlandse dingen dan lijkt Eefje de visser me wel vet. Die liveshow is gewoon super gaaf. Om van zo’n project onderdeel uit te maken lijkt me heel tof."

En als je wat groter mag dromen, internationaal?

"Klinkt misschien een beetje fout, maar ik heb altijd een zwak gehad voor acts als Taylor Swift en Katy Perry. Om in zo’n band in zo’n mega productie te spelen, dat lijkt me echt heel gaaf. Ook al ben je maar zo’n klein mannetje op het podium en hoort niemand eigenlijk wat je doet. Ik houd stiekem van goede popliedjes. Of dat nou mierzoet is, maakt me niet uit. Het lijkt me gewoon gaaf om in zo’n productie mee te draaien.

Meestal worden daar hele goede gitaristen voor gevraagd, die alles met twee vingers in de neus doen. Als ik daar naar kijk denk ik vaak ‘oh, dat kan ik ook’."

Hoe ben jij als gitarist? Je speelt in veel verschillende bands, is er iets waardoor jij je onderscheidt in het spelen? Een bepaalde Alexander-signature misschien?

"Ik heb me heel erg verdiept in verschillende stijlen, het gebruik van effecten en hoe ik toffe sounds kan maken. Mijn benadering is dat het simpel maar doeltreffend is en dat het bij het liedje past. Daar focus ik me op. Ik houd niet van gitaarsolo’s, ben ik ook niet goed in. Dat was op het Conservatorium al een ding. Je moest dat eigenlijk wel kunnen. Mijn docent zei, “Alex, het is te gek wat je doet, maar je moet toch die basis daarin ontwikkelen en dan kun je later altijd nog kiezen om het niet toe te passen.”

"joe, bekijk het, ik ga lekker gitaar spelen"

Wat vind jij belangrijk om over te brengen aan jouw leerlingen?

"Plezier voor muziek maken. Ik ben niet een docent die zegt dat je noten uit je hoofd moet leren. Ik probeer ze toffe liedjes te leren en enthousiast te laten worden over muziek. Ik denk dat dat belangrijk is voor kinderen en dat ze het zelf leuk vinden om muziek te maken en het niet doen omdat ze het gevoel hebben dat ze iets moeten, of moeten van hun ouders. Ik zeg gewoon je moet oefenen omdat je het zelf leuk vindt, liever iedere dag 5 minuten even oefenen dan dat je het uit blijft stellen en het last minute nog moet doen, omdat de volgende dag de les al weer is."

Is dat ook hoe je zelf muziek ervaart?

"Ja eigenlijk wel." 

Ook toen je klein was?

"Ik oefende niet super veel. Op zich had iemand wel wat harder voor me mogen zijn toendertijd. Dat probeer ik soms wel in mijn achterhoofd te houden."

Meestal zeggen mensen later ‘hadden mijn ouders me maar op gitaarles gedaan’, hoe ging dat bij jou?

"Nou, mijn moeder wilde dat ik op pianoles ging, maar dat vond ik niks. Maar nu denk ik 'had ze me er maar gewoon heen gestuurd'."

Ja, maar zo werkt het dus niet voor kinderen, want dan wordt het een verplichting...

"Ja stom is dat... Ik koos uiteindelijk zelf om gitaar te gaan spelen. Een vriend van mij vertelde mij toen dat hij in een bandje speelde, hij nodigde me een keertje uit om mee te gaan, dus ik ging mee en ik was meteen super enthousiast. Toen kwam ik in een bandje, kreeg ik bandcoaching, hartstikke leuk, dat geef ik nu zelf ook. Maar ik weet nog dat ik thuis kwam en zei “mama, ik heb gitaar gespeeld ik vind het helemaal te gek”. 

Toen zei mijn moeder nog “je hebt veel te lange vingers om gitaar te spelen, je hebt pianovingers!” Ik dacht ‘joe, bekijk het, ik ga lekker gitaar spelen’."

En uiteindelijk ben je dus gitaar gaan spelen en ben je Conservatorium gaan doen. Stond dat van jongs af aan al op de planning?

"Nee, na de middelbare school heb ik eerst twee jaar economie gestudeerd. Ik dacht 'ik moet iets gaan studeren waar ik geld mee kan verdienen dan word ik vast wel gelukkig'. Maar ik kwam erachter dat dat me niet gelukkig maakte. Muziek maken maakt me gelukkig. Ik ben nog steeds super blij met de keuze die ik toen heb gemaakt. Het is niet altijd even makkelijk geweest, moneywise, maar het gaat goed en ik ben blij met wat ik doe!"